zondag 30 november 2008

Recept: Hete Bliksem

Hete Bliksem, eigenlijk een vreemde naam voor een gerecht. Wat is 'Hete Bliksem' en hoe heeft dit gerecht zijn naam gekregen? Dat werd weer zoeken op het www.

Wat is Hete Bliksem?
Hete bliksem is een oud Hollands recept en is een stamppot wat bestaat uit 2 delen aardappelen en 1 deel zure appelen en 1 deel zoete appelen of peren.

De naam Hete Bliksem?
Het gerecht heeft zijn naam gekregen door het gebruik van appels en/of peren in dit gerecht. Door het gebruik van het fruit bevat het gerecht veel vocht en behoud zo lang zijn hoge temperatuur. Bij het eten brand je dus gemakkelijk je mond. Er zijn naast de naam hete bliksem ook andere namen bekend voor dit gerecht. Zo noemt men het gerecht in het oosten van het land 'hemel en aarde' (hemel = appels en aardappelen = aarde), in het noorden van het land is 'hete bliksem' bekend onder de naam 'stamppot zoeteappeltjes', hierin worden alleen zoete appels gebruikt en ook is het daar bekend als 'pronjewail' dan is het gerecht gemaakt van gedroogde en gewelde appels. Een andere variant van 'hete bliksem' is de variant met ham en Franse mosterd erbij en deze variant heet dan 'donder en hete bliksem'.

Recept:
Het 'Kookboek voor Iedere Dag' beschrijft de 'normale' variant van 'Hete Bliksem'

Ingrediënten:
aardappelen
500 gram zure appels
350 gram zoete appels
40 gram boter
zout
stroop

Bereidingswijze:
Schil de aardappels en zet ze op in weinig water met wat zout. Schil de appels, ontdoe ze van de klokhuizen en snij de appels vervolgens in partjes. Leg de appels op de aardappels. Leg de zure appels bovenop! Kook het gerecht in totaal 30 minuten gaar. Stamp alles goed doorelkaar en breng de stamppot op smaak met zout, boter en een beetje stroop.

Bron: wikipedia.nl

zaterdag 29 november 2008

Recept: Gestoofde Bietjes

Bij de rijst met kerrie werd er gestoofde bietjes geserveerd. Aparte combinatie, maar goed zo krijg je wel de gewenste hoeveelheid groenten binnen. In dit recept van Corrie van Donselaar-Dijksterhuis miste ik eigenlijk nog de tijd dat de bietjes moesten stoven en wat je moest doen met het aardappelmeel. De hoeveelheid van de ingrediënten heb ik een beetje op smaak gedaan.

Ingrediënten:
400 gram bietjes
ui
zout
suiker
azijn
aardappelmeel

Bereidingswijze:
Schil en schaaf de bietjes. Zet ze op in weinig water met zout, gesnipperde ui en suiker. Laat de bietjes in 20 minuten op laag vuur gaar worden. Bind het vocht met wat aardappelmeel.

Recept: Rijst met Kerrie

Recepten herschrijven voor het blog neemt best veel tijd in beslag. Helemaal als je doordeweeks andere dingen te doen hebt en daardoor weinig tijd hebt voor het blog.

Ingrediënten:
gaar rundvlees
40 gram boter
2 gesnipperde uien
2 theelepels kerrie
1/2 jusblokje
zout
aroma

1 eetlepel boter
1/2 gesnipperde ui
800 ml bouillon van 2 blokjes
400 gram droogkokende rijst

Bereidingswijze:
Snij het vlees in dobbelsteentjes. Smelt de boter en fruit hierin de 2 uien met kerrie. Voeg het vlees toe en het met water aangelengde jusblokje. Breng op smaak met zout en aroma. Doe de deksel op de pan en laat het op laag vuur 30 minuten sudderen

Smelt de boter en voeg de 1/2 ui toe en na enkele minuten de bouillon. Roer, als de bouillon kookt, de rijst in de pan en blijf roeren tot de bouillon weer kookt. Laat het op laag vuur in 25 tot 30 minuten gaar worden.

Schraap de inhoud van rijstpan in de vleespan en schep alles voorzichtig doorelkaar. Proef of de smaak van de kerrierijst nog verbeterd kan worden met kerrie, aroma (soja) en zout kan worden verbeterd.

Recept: Hartige Macaroni

Vorige week was ik op zoektocht naar de plokworst. Helaas heb ik voor het onderstaande recept geen plokworst kunnen vinden dus is het boerenmetworst geworden. Dit mocht ook volgens het recept. Trouwens hartige macaroni is voor dit kookboek best revolutionair. Tegenwoordig kennen we allerlei pastasoorten zoals tagliatelle, rotelle, penne en fusilli. Vroeger kende men maar 1 soort pasta 'macaroni' oftewel elleboogjes. De macaroni werd bij voorkeur gegeten met smac of blikboterhamworst met gefruite uitjes (uit een zakje) en een blikje tomatenpuree erdoor. Weinig spannends dus. In dit recept wordt zelfs groenten gebruikt, echt revolutionair voor de jaren 50/60, en zowaar een eenpansgerecht, weinig afwas dus!

Ingrediënten:
50 gram boter
50 gram fijngesneden boerenmetworst (of plokworst)
2 dunne preien
200 gram schone spruitjes
geknipt selderijgroen
1 liter bouillon van 5 bouillonblokjes
1/2 blikje tomatenpuree
500 gram macaroni (elleboogjes)
zout
aroma
peper

Bereidingswijze:
Smelt de boter en bak hierin de boerenmetworst. Maak de prei schoon en snij in stukjes van 2 centimeter. Doe de prei, spruitjes en selderij in de panen schenk hierop de bouillon en voeg ook de tomatenpuree toe. Zodra het geheel kookt voeg je de macaroni toe. Roer alles goed door elkaar en laat het in 20 minuten op laag vuur gaar worden. Voeg naar smaak zout, peper en aroma toe.

vrijdag 28 november 2008

Rolpens

Deze week staat er weer iets vreemds op het boodschappenlijstje: rolpens. Vreemde naam, wat zou dit zijn? Dat leverde dus weer een zoektocht op op het www.

Rolpens is eigenlijk het slachtafval. Omdat een slachtdier erg kostbaar was werd het meeste 'slachtafval' verwerkt als worst. Vroeger werd rolpens gemaakt van mager rundvlees en het spek van de varkenskop. Het vlees en spek werd vermengd met kruiden en specerijen. Dit worstvlees werd gestopt in een goed schoongemaakte 'pens' oftewel maag van een koe. Daarna werden de pens goed dichtgenaaid en werden de worsten gaar gekookt in een bouillon van soepgroenten en zout. Om de rolpensen lang te kunnen bewaren werd de rolpens ingelegd in een speciale azijn. Deze azijn was gekruid met mosterdzaad, laurierblad, kruidnagel en Spaanse peper'. Hierdoor krijgt rolpens een zure smaak. Wat je er vooral bij eet zijn rode kool met kruimige aardappels. In het 'Kookboek voor Iedere Dag' wordt het gegeten met hete bliksem, een echt oud Hollands recept. Rolpens kan nog worden verkocht bij slagers die nog echte ambachtelijke worsten maken.


Bron: kwakkwak.nl

Weekmenu 49

Een week is zo voorbij, voordat je het weet is het weer 2009! Eerst maar weer een boodschappenlijstje maken voor hetgeen er deze week weer gekookt mag worden.

Zondag: gevuld broodje - biefstuk - doperwtjes - aardappelen - kopje koffie
Maandag: rolpens - hete bliksem - custardvla
Dinsdag: gebakken lever - gekruide kool - aardappelen - chocolade-havermout
Woensdag: haringsla - lammetjespap
Donderdag: witte bonensoep - Deense vla
Vrijdag: witte bonen met zure saus - gestoofde bietjes - aardappelpuree - appelmoes
Zaterdag: nasi goreng - beschuit met appelmoes

Een aantal gerechten roept weer vragen op. Wat is rolpens en wat is lammetjespap? Van hete bliksem heb ik wel eens gehoord maar echt nooit gegeten en beschuit met appelmoes vind ik toch maar een vreemde combinatie.

donderdag 27 november 2008

Recept: Erwtensoep

Eigenlijk mag dit recept volgens 'Kookboek voor Iedere Dag' pas in week 3 gemaakt worden. Maar het is koud dus wat let me, en wie wil nou niet een echt ouderwets recept voor erwtensoep! Volgens mij mis ik in dit recept wel de schenkels/ karbonades die mijn oma er altijd in deed.

Ingrediënten:
750 gram spliterwten
150 gram dobbelsteentjes mager rookspek
20 gram vet
2 uien
3 preien
1 selderijknol
1 bos selderijgroen
3 aardappelen
8 bouillonblokjes
300 gram rookworst
zout
peper
aroma
selderijzout

Bereidingswijze:
Was de spliterwten. Breng 2 liter water aan de kook en week hierin de erwten ongeveer 2 uur. Bak de dobbelsteentjes mager rookspek in het vet uit. Maak de groenten schoon en snij alles fijn. Smoor de groenten in het vet. Schil de aardappelen en snijd het in blokjes. Doe de aardappels, groenten, rookspek, 8 bouillonblokjes, geweekte erwten in de pan en kook de erwten gaar in 45 minuten. Stamp de inhoud van de pan en voeg zoveel kokend water toe tot de soep de gewenste dikte heeft. Laat de rookworst nog 10 minuten mee trekken in de soep. Breng de soep op smaak met zout, peper, aroma en selderijzout.

dinsdag 25 november 2008

Recept: Borstplaat

Dacht ik zondag nog dat er geen ander recept dam Bisschopswijn in 'Kookboek voor Iedere Dag', maar nogmaals bladeren leerde dat er toch nog een recept voor echte borstplaat in stond. In het register wordt er niet over gerept en in de wekelijkse menu's wordt het niet opgenomen. Borstplaat is een recept wat je zomaar mocht maken.

Wat is borstplaat?
Borstplaat is een snoepgoed wat vooral wordt gegeten rond Sinterklaas. Vroeger, toen suiker nog niet in Nederland werd gemaakt, werd borstplaat geserveerd bij grote feesten zoals huwelijk en sinterklaas. Speciale suikerbakkers verwerkten het tot suikerbeestjes en hartjes. Nu kennen we borstplaat voornamelijk nog in de vorm van dambordschijven (tenminste de borstplaat uit de supermarkt dan).

Ingredienten:
200 gram suiker
100 ml water
1 theelepel koffiepoeder opgelost in een klein beetje heet water of 1 eetlepel cacaopoeder

Bereidingswijze
Beboter borstplaatvormen voor en leg ze met de scherpe kant op een gladgestreken boterwikkel op het aanrechtblad. Doe de suiker samen met het water de koffie (of cacaopoeder) in een pannetje en zet het op een laag vuurtje zodat de suiker langzaam oplost. Roer af en toe met een metalen lepel. Als je geen suikerkorrels meer ziet laat je de suiker stroop verder zachtjes koken. Als de suikerstroop een gordijntje vormt tussen de tanden van een vork is de suikerstroop klaar en neem je het van het vuur. Roer met een houten lepel door de suikerstroop tot de massa ondoorschijnend wordt. Giet de suikerstroop in de borstplaatvormen die reeds klaarliggen. Laat de borstplaat stijf worden. Leg de vormen vervolgens op de zijkant (of draai ze om zodat ook de onderkant kant drogen. Als het goed stijf en droog is geworden kan je de vormen verwijderen en gelijk van snoepen!

Bron: Wikipedia

Recept: Stimp Stamp Andijvie

Elke dag posten is wat hoog gegrepen, waar moet je de tijd vandaan halen?

Wat is Stimp-Stamp?
Gekookte en gestampte aardappelen met uitgebakken spekjes en rauwe andijvie. Het heeft een oorsprong in de Betuwe en wordt zowel 's winters als zomers gegeten.

Ingrediënten:
200 gram in dobbelsteentjes gesneden mager rookspek
aardappelen
zout
500 gram andijvie
300 ml melk
aroma
peper

Bereidingswijze
Bak de spek op heel laag vuur uit. Snij de aardappelen in stukken (kookboek schrijft niet voor of de aardappels geschild moeten worden) en zet de aardappelen op met zout en weinig water. Was de andijvie goed en snij de andijvie in reepjes. Verhit de melk. Stamp de aardappelen fijn en roer de melk en het spekvet door de stimp-stamp. Breng de stamppot op smaak met zout, aroma en peper. Geef de spekjes er apart bij.

Bron: keukenverhalen, sheef.eu

zondag 23 november 2008

Pompoen

In de 'Foodbloggerwereld' bestaat er ook zoiets als het Foodlog Event. Elke maand 'host' een nieuwe foodlogger een nieuw thema. Ooit begonnen door Bourgondie (helaas is deze site gestopt met publiceren) en daarna hebben een aantal andere foodloggers de kar getrokken en nu lijkt het er op dat dit event meer deelnemers kent. Op het nippertje werd ik door koken.blog uitgenodigd om ook mee te doen met het thema van november 'Pompoen'.

Geen Recept:
Wat wekte mijn verbazing? In het 'Kookboek voor Iedere Dag' staat er geen enkel recept met pompoen! Misschien was pompoen in de jaren 50/60 nog niet ingeburgerd of was het een ingrediënt wat destijds hopeloos uit de mode was geraakt. Een nog ouder kookboek bood mij ook weinig soelaas. Ook in dat kookboek geen pompoenrecept te vinden. Een beetje valsspelen kon dus ook niet. Gelukkig had ik 'De Dikke van Dam' nog, wat op dit moment voor mij zo'n beetje de 'bijbel' is op het gebied van productkennis.

Geschiedenis:
De pompoen was zelfs in 1972 nog niet bekend in Nederland. In het 'volkomen groenteboek' van Ton van Es werd er met geen woord gerept over de pompoen, terwijl dit boek alle groenten van die tijd heeft opgesomd. Alleen in alternatieve winkels kon je destijds heel misschien een pompoen verkrijgen. Toch is de pompoen al een oud cultuurgewas, het werd in Midden- en Zuid-Amerika al tussen 9000 en 7000 jaar voor Christus verbouwd door de Indianenvolkeren. Pas in de 16e eeuw werd het gewas in Europa geïntroduceerd. In Nederland werd het pas eind 20ste eeuw bekender, net als de courgette ook familie van de pompoen. De pompoen is een herfstgewas. Rond oktober zie je kraampjes langs de wegen staan met pompoenen en sierpompoenen/ kalebassen. In Amerika is er een ware kunst rondom het pompoen bewerken ontstaan. Rond Halloween zie je daar de meest kunstige 'beeldhoud' werken van pompoenen. Allerlei gadgets die je nu ook in Nederland kan verkrijgen zijn voorzien van pompoenen. Hiermee wordt de pompoen onlosmakelijk met Halloween verbonden.

Jammer genoeg dus geen recept uit de vervlogen tijden. Maar wel een linkje naar een site met alleen pompoenrecepten: www.pompoenrecepten.nl.

Bron: De Dikke van Dam, Wikipedia

Recept: Bisschopswijn

Sinterklaas is alweer een week in Nederland en ook grote delen van Nederland zijn bedekt met een laagje sneeuw. Tijd voor de warme wijnen. In 'Kookboek voor iedere Dag' staat dit typisch 'Sint-recept', een andere typisch 'Sint-recept' zoals kruidnootjes, pepernoten of borstplaat kon ik niet vinden.

Oorsprong:
Bisschopswijn is een warme wijn waaraan verschillende kruiden zijn toegevoegd en op een laag vuur een aantal uur heeft gestaan. Het mag absoluut niet koken, want dan verdampt er teveel alcohol, zonde! Bisschopswijn werd vaak gedronken op de traditionele pakjesavond. De ouders dronken bisschopswijn en de kinderen dronken warme chocolademelk. Over de oorsprong van de warme wijn, waartoe bisschopswijn behoort, zijn verschillende meningen. Volgens de Engelsen ligt de oorsprong bij hun, admiraal Vernon. Hij vermengde alcohol met water en suiker om zo de muiterij op zijn schip als gevolg van overmatig drankgebruik de kop in te slaan. Andere bronnen vermelden weer dat de warme wijnen door de Britse en Nederlandse Oost- en West-Indiëvaarders zijn meegebracht of dat het zijn oorsprong heeft in het Caraibisch gebied. In ieder geval zijn er tegenwoordig meerdere 'warme wijnen': grogs, punches, gluhwijn en onze oud-Hollandsche Bisschopswijn. Elk Europees land kent zijn eigen 'bisschopswijn' in deze tijd van het jaar. Een enkel recept bestaat er niet voor bisschopswijn, het kan gemaakt worden met zowel rode als witte wijn. Elke familie had vroeger wel zijn eigen 'geheime' recept voor hun bisschopswijn.

Recept:
Ingredienten:
1 fles rode wijn (Medoc)
1 fles water
1 sinaasappel
10 kruidnagels
1 nootmuskaat (geen poeder, een echte 'muskaatnoot')
1 kaneelstokje
suiker

Schenk de wijn in een pan met een dikke bodem. Het beste is zo'n ouderwetse geëmailleerde pan. Vul de lege wijnfles met water en voeg dit toe aan de wijn. Prik de kruidnagels in de sinaasappel en leg de sinaasappel met de nootmuskaat en kaneel in de wijn. Leg de deksel op de pan en zet de pan op een zo laag mogelijk vuur. Laat de pan 2 uur staan. Verwijder de sinaasappel, nootmuskaat en kruiden. Voeg naar eigen inzicht een hoeveelheid suiker toe aan de wijn. Serveer de 'bisschopswijn' zo heet mogelijk!

De reden dat de wijn niet hoeft te koken is dat er op deze manier meer alcohol behouden blijft in de wijn.

Pekelvlees

Wat is pekelvlees? Het 'Van Dale' woordenboek is er kort over: pe-kel-vlees het; o gezouten vlees. Dat het gezouten vlees is dat had ik inderdaad ook kunnen bedenken, want zo bestaat er pekelzout wat ze nu in grote hoeveelheden over de Europese wegen strooien, maar wat men ook gebruikt om verschillende soorten vlees mee te pekelen. Pekelzout is een mengsel van zout, suiker en salpeter. Pekelzout om vlees te zouten is wel anders dan het pekelzout wat men gebruikt voor gladheidbestrijding. 

Op Smulweb vind je een recept (klik hier voor het recept) om zelf pekelvlees te maken. Het vlees wat gebruikt wordt voor pekelvlees is runderborststuk en naast veel zout heb je verschillende andere kruiden nodig en salpeter om het vlees rose te houden. Het zout maakt het vlees grijs. Na de voorbereiding van het vlees moet het minimaal 4 dagen en maximaal 10 dagen onder het vocht staan op een koele plek (een kelder bijvoorbeeld). 

Volgens Johannes van Dam in 'De Dikke van Dam' wordt pekelvlees weer op een andere manier bereidt. De runderborst wordt eerst ingewreven met zout, suiker en salpeter en wordt vervolgens koel weggelegd. Na 10 uur wordt het vlees in een pekelbad gelegd , waarin het 10 tot 14 dagen blijft liggen. Vervolgens wordt het vlees op een lage temperatuur gegaard. 

Pekelvlees was vroeger alom bekend in de Joodse gemeenschap van Amsterdam en nu nog is een broodje pekelvlees of broodje halfom (broodje met pekelvlees en lever) populair. Pekelvlees is bij de slager verkrijgbaar.

bron: Smulweb, De Dikke van Dam, Van Dale,

zaterdag 22 november 2008

Recept: Chocoladevla

Voor aanstaande donderdag staat er chocoladevla op het menu. Chocoladevla koop je toch gewoon in de supermarkt? Soms gewone chocoladevla en anders wel die ander varianten zoals slagroom-chocoladevla (nog meer calorieën) of een dubbelvla. Maar blijkbaar is het niet zo moeilijk om het zelf te maken volgens Corrie van Donselaar-Dijksterhuis. De ingrediënten voor de chocoladevla worden geen ware zoektocht in de supermarkt, de meesten staan gewoon standaard in het keukenkastje.  

Ingrediënten lijstje:
500 ml melk (volle melk neem ik aan)
15 gram maïzena
10 gram cacaopoeder
60 gram suiker

Hoe maak je de chocoladevla?
Breng 375 ml melk aan de kook. Meng de rest van de melk (125 ml) met de maïzena en cacaopoeder. Roer dit goed tot het een papje wordt. Meng dit maïzenapapje met de hete melk zodat dit kan binden. Roer de suiker er door. Roer tot je geen suikerkristallen meer ziet. Laat de chocoladevla eerst op kamertemperatuur afkoelen en zet het vervolgens afgedekt in de koelkast zodat het echt koud kan worden.

Eigenlijk best makkelijk lijkt me. Maar zou ik er wel tijd voor hebben donderdagavond? Het is wel snel te maken maar dat afkoelen duurt wel lang denk ik. Ik ben dan ook geen huisvrouw die precies om 5 uur het eten op tafel heeft staan.

Plokworst

Wat is Plokworst? Voor de hartige macaroni heb ik plokworst nodig. Boerenmetworst mag ook maar plokworst is gewoon beter. Nu ken ik de boerenmetworst wel maar plokworst? Lijkt me ook geen typfout te zijn en dat ze plopworst bedoelen, boterhamworst met zo'n plopfiguur erin/ erop. Kinderen zijn er dol op, denk ik.

Om het antwoord op de vraag 'wat is plokworst?' ben ik maar op onderzoek gegaan op het www. Zoek je op worst dan kom je dus in een hele andere wereld. Het Geheime Worstproject forum, al snap ik daar het nut niet van. Een of je worst lust-hyves, vriendjes worden met een stukje worst ofzo? En er bestaat zelfs een worstblog 'Worstlog' waarbij de 3 bloggers/ makers zich bezig houden met worst maken. Interessant maar je hebt toch ook zoiets als een slager vraag ik me dan af? Maar aan de andere kant is het ook weer een grappig initiatief? Wie komt er tegenwoordig op het idee om zelf worst te maken?

Zo kom je weer op een dwaalspoor op het grote www. Maar goed wat is nu plokworst? Wikipedia heeft er een kort antwoord op. Plokworst zou een in de buitenlucht gedroogde gerookte worst zijn van grof rundvlees zonder zeen, vet, varkensvlees en spek. De smaak zou zout zijn en wordt net als salami van grof gehakt vlees. Wikipedia geeft zelfs aan dat plokworst gebruikt wordt op de pizza in plaats van het duurdere alternatief salami. Dat roept dus weer vragen op? Zit er op mijn diepvriespizza dus echt geen salami, ook al staat dat er met koeienletters op? Op Encyclo vind ik weer dat plokworst ook wel Goudse worst genoemd wordt, maar dat het oorspronkelijk uit Reeuwijk komt en dat het een enigszins zure vette worst is. Ik kan natuurlijk voor 2,50 het recept bestellen bij Vakrecepturen, een recept.  Een recept uit 1946 op de ouderwetse manier gemaakt. 

Nee, worstmaken is niets voor mij en trouwens ik zou het volgende week zaterdag al nodig hebben. Dan is die plokworst denk ik niet klaar en met die regen/sneeuw en hagel nu lijkt mij in de 'buitenlucht drogen' niet echt lukken. Worstmaken laat ik wel aan de blog-collega's van Worstlog over, zij kunnen het vast beter. Dan wordt het toch maar boerenmetworst wat ik op het boodschappenlijstje schrijf, maar misschien ergens in een schap helemaal onderin wegstopt ligt net die ene plokworst voor de 'hartige macaroni'. 

vrijdag 21 november 2008

Het kookboek zelf...

Ik zou het bijna vergeten, een bericht over het kookboek zelf. Schande! Mijn moeder heeft het kookboek in 1964 gekregen van de Huishuidschool te Langbroek.  Een type school wat tegenwoordig niet meer bestaat en wat in die tijd alleen toegankelijk was voor meisjes. Pas in 1968 mochten ook jongens de huishoudschool betreden, dit kon door de mammoetwet en het LHNO werd 'Lagere Huishoud- en Nijverheids Onderwijs'. Ook dit bestaat inmiddels niet meer, de jeugd van tegenwoordig gaat nu naar het vmbo. Maar ik dwaal nu veel te ver van het boek af. 

Het 'Kookboek voor Iedere Dag' is geschreven door C.H. van Donselaar-Dijksterhuis, Corrie. Zij was net als Wannee, lerares koken en voedingsleer. Aan welke school zij verbonden is geweest kan ik helaas niet achterhalen. 'Kookboek voor Iedere Dag' is uitgegeven door N.V. Uitgeversbedrijf Het Goede Boek - Bussum. Een jaartal van publicatie  is niet te achterhalen. 

Het boek zoals een goed kookboek betaamd met allerlei tips: weeg en meet de benodigde hoeveelheden af, lees het recept of de bereidingswijze eerst helemaal door, verzuim niet het klaargemaakte gerecht te proeven (de schrijfster geeft zelf het volgende aan: uw man zal het niet op prijs stellen, als u een mooie rode tomatensoep hebt klaargemaakt - die helaas smaakt als ... (vult u zelf maar aan), daar hoef je anno 2008 niet meer mee aan te komen). 

Natuurlijk behoort een goede huisvrouw goed, gemakkelijk en goedkoop te koken. De schrijfster heeft daar het volgende antwoord op:
Goed: rekening houden met de voedingswaarde van de verschillende ingrediënten.
Gemakkelijk: door goed voorbereid te werk te gaan. 
Goedkoop: zo veel mogelijk afval van levensmiddelen te beperken, door niet veel te veel te koken en spaarzaam om te gaan met gas. 

Daarna komen een aantal belangrijke producten aanbod zoals aardappelen, bladgroenten en vlees aan bod. De schrijfster heeft bereidingstips hierin vermeld. Je kan dit deel dan ook zien als de basis van het koken.  Sommige bereidingswijzes zijn in beeld gebracht met heuse zwart-wit foto's.

Daarna begint het echte koken: Koken voor Iedere Dag. Volledige weekmenu's, nu overhyped door de weekmenu's van Sonja Bakker en Matthijs Vrieze en weekmenu's in de gratis kookblaadjes, die dag voor dag voorschrijven wat er gegeten 'moet' worden. Lastig van de wijze van receptschrijven is dat er 3 verschillende gerechten totaal doorelkaar beschreven zijn. Handig als je je houdt aan de dagmenu's. Onhandig als je niet wilt luisteren en gewoon alles op andere dagen wilt maken. Je moet echt alles in de juiste volgorde maken lijkt het, anders gaat het hopeloos mis. Sporadisch kom je in dit boek zwart-wit foto's tegen van stillevens uit de jaren 50/ / 60?.  Het wordt nog even puzzelen denk ik. 

Weekmenu 48

Ben je op zoek naar weekmenu's van Sonja Bakker dan hoef je echt niet verder te lezen. Dit weekmenu komt uit het boek 'Kookboek voor Iedere Dag'. 

De week begint in 'Kookboek voor Iedere Dag' altijd op zondag. Altijd handig voor de boodschappenlijstjes voor de grote boodschappen op zo'n beetje de nationale supermarkt-boodschappenochtend op zaterdag.  Deze week zou het volgende op het menu moeten staan:

Zondag: Kippensoep - Rosbief - Worteltjes - Aardappelen - Citroenrijst met vanillesaus
Maandag: Gebakken spekjes - Stimp-stamp Andijvie - Roomrijst met appel
Dinsdag: Kopje Kippensoep - Knakworst of Pekelvlees - Bruine saus - Gestoofde zuurkool - Aardappelpuree
Woensdag: Groentesoep - Runderlappen - Gebakken knolselderij - Aardappelen
Donderdag: Rijst met kerrie - Gestoofde bietjes - Chocoladevla
Vrijdag: Groentesoep - Omelet - Bruine boter - Spruitjes - Aardappelen
Zaterdag: Hartige macaroni - Yoghurt met rozijnen

Kennelijk veel aardappelen, hmm toch maar een cursus aardappelschillen gaan volgen? 

donderdag 20 november 2008

Waarom dit boek?

Dat is wat ik me nu afvraag na het bladeren door het boek? Had ik niet beter zo'n oude editie van 'Wannee' kunnen kiezen en stiekem de laatste editie ernaast kunnen gebruiken?

De reden dat ik 'Kookboek voor Iedere Dag' heb gekozen omdat het handig leek dat alle dagen van het jaar qua recepten helemaal werden 'voorgeschreven' door de auteur en ja wat at je in de woelige jaren 60? Ik bestond toen nog niet op deze aardkloot. 

Maar dan ga je bladeren, zie je de recepten en lees je sommige ook daadwerkelijk en dan zijn het soms drie recepten door elkaar en heb je ooit gehoord van 'rodgrodola' of 'watergruwel' en wat zijn 'turfjes' en wat is 'Klapstuk'? Het zal een lange speurtocht worden op internet en door naslagwerken als 'De dikke van dam', 'Larousse' en 'Over eten en koken' worstelen. Zou ik ook nog verplicht alle kookprogramma's op tv moeten volgen waarbij het ook maar enigszins over 'vergeten groenten' gaat? Met een beetje bloggen over 'food' houd je dus kennelijk geen tijd meer over...

woensdag 19 november 2008

Foodbloggen

Terwijl het 'Kookboek voor Iedere Dag' al klaar ligt op tafel, te wachten op een intensief gebruik na al die jaren doelloos in de kast te hebben staan, is het nog niet zo een twee drie voor elkaar om een blog te starten. Het concept is zo bedacht, pak een boek en verzin leuke berichtjes. Nee, eerst kies je voor een plek waar je kan bloggen. Dan begint het stylen van het blog. Het eerste berichtje is dan zo getypt, maar dan...?

Tja, willen er wel bezoekers komen? Zal ik maar een bericht uitsturen aan heel mijn adresboek in Outlook? Nee, er bestaan gewoon allerlei lijstjes die van alles tellen en als je meedoet ga je het ook beter doen bij Google beweren ze. Sommige lijstjes lijken wel echte communities. Zou Jansen straks ook  mogen behoren tot de top foodblogcommunity? Gaan de doorgewinterde foodbloggers mijn artikeltjes lezen? Willen ze links gaan uitwisselen met mij? 

Zoveel vragen,  ach de toekomst gaat het uitwijzen. Eerst rest mij het kookboek te lezen. Nog 423 pagina's ...

Kookboek voor iedere dag

Misschien ken je het boek van blogster Julie Powell al, en anders moet je het beslist eens lezen. In 2002 startte Julie Powell met bloggen over gerechten wat zij maakte uit een kookboek wat ze bij haar moeder had gevonden. Uiteindelijk heeft ze al in verschillende talen haar boek 'Julie & Julia' uitgegeven. Lukt het om te leren koken uit oude kookboeken? Kan je alles wel vinden, zijn de bereidingswijzes niet hopeloos verouderd? Of is het nog wel verantwoord om het te eten tegenwoordig? Er zijn nu zoveel voedingsregels bedacht om zo verantwoordelijk om te gaan met je eigen gezondheid. Durf je nog wel een klont roomboter te gebruiken terwijl je weet dat het hopeloos rondom je dijen gaat ophopen, want tja die beweging schiet er elke dag weer bij in. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of koken uit 'oude' kookboeken in deze tijd nog wel kan. Ergens op zolder bij mijn moeder vond ik nog een kookboek wat zij heeft gekregen bij het afscheid van de huishoudschool 'Kookboek voor iedere dag' van C.H. van Donselaar-Dijksterhuis. Een boek wat al ruim 40 jaar geleden is uitgegeven. Zou het een leuk project kunnen zijn?